Kolor czerwonemu winu nadaja skorki ciemnych winogron. Skorki te sa jednoczesnie najbogatszym zrodlem tanin.
Taniny sa polifenolami pochodzenia roślinnego, które odnajdujemy nie tylko w skorkach rzeczonych, ale również w pestkach i szypulkach winogron. Ich obecnością, charakteryzuja się przede wszystkim wina czerwone. Poziom tanin w jasnych (białych) szczepach winogron jest o wiele nizszy niż w czerwonych (czarnych). Wyjątkiem jest tutaj friulianski, bialy szczep endemiczny verduzzo friulano.
Innymi, najbardziej rozpowszechnionymi produktami spożywczymi, zwierającymi taniny sa: herbata, sery, orzechy, ziarna kawy i niektóre owoce. Taniny sa gorzkie, wysuszaja usta i pozostawiaja w nich specyficzny absmak.
Taniny sa również charakterystyczne dla win, tak czerwonych, jak i białych, które starzone były w debie, a w szczególności w beczkach wykonanych w 100% z nowego debu francuskiego.
Powszechnie uznawane sa one jako skuteczny srodek anty-oksydacyjny, stanowiac jednoczesnie najlepszy, naturalny czynnik konserwujący. Z upływem lat, w miare dojrzewania i starzenia wina, smak tanin lagodnieje, a wartość wina rosnie. Wplywaja one nie tylko korzystnie smak i bukiet dojrzalych win, ale również zdecydowanie poprawiaja ich strukture, zapewniając odpowiednie zrownowazenie. Wina o znaczacym potencjale starzenia, z reguly, posiadaja wysoki poziom tanin.
Jednym wiec z najważniejszych celow leżakowania win, jest ich starzenie dla zaokrąglenia smaku poprzez złagodzenie, z wiekiem, wpływu tanin.
Precyzyjnie taki wlasnie efekt spodziewamy się uzyskac starannie przechowując najcenniejsze, czerwone wina latami w stosownych warunkach.
Przeczytaj również: JAK PRZECHOWYWAC WINA
